Jak już wcześniej informowaliśmy, na początku tego roku Marszałek Województwa nałożył na Zakład Utylizacyjny obowiązek wykonania przeglądu ekologicznego.
Przegląd ekologiczny odbył się, a jego efektem jest Raport, który ujrzał światło dzienne pod koniec kwietnia br.
Chcemy zwrócić Państwa uwagę na jeden bardzo ważny fragment tego raportu. Jest on związany z oceną oddziaływania na otoczenie Zakładu niezwykle trującego związku: siarkowodoru. Wskutek błędnych założeń autorów raportu co najmniej 250- krotnie zaniżono wielkość emisji tego gazu z kwater składowania. Późniejsze analizy rozprzestrzeniania się siarkowodoru po okolicy są z tego powodu pozbawione wiarygodności.
W związku z powyższym, zwrócimy się do Marszałka Województwa oraz Zakładu Utylizacyjnego o spowodowanie przeprowadzenia ponownych, tym razem rzetelnych obliczeń w tym zakresie. Uważamy też, że zastosowana metoda polegająca na teoretycznym oszacowaniu emisji gazu i komputerowych symulacjach rozprzestrzeniania się tej emisji w okolicy Zakładu, jest metodą niepewną – nawet gdyby nie popełniono tak kardynalnych błędów jak wspomniane powyżej. Dlatego też konieczne jest przeprowadzenie pomiarów stężeń tego gazu w otoczeniu Zakładu. Nie twierdzimy, że na pewno doszło, czy też dochodzi do przekroczeń stężeń tego gazu ponad przyjęte normy, uważamy jednak, iż w tak ważnej kwestii jaką jest zdrowie, trzeba niezwłocznie podjąć działania wyjaśniające.
W decyzji Marszałka Województwa Pomorskiego z dnia 11.01.2013 r. (DROŚ-S.7032.4.2012/2013), zobowiązano Zakład Utylizacyjny w Gdańsku do wykonania przeglądu ekologicznego kwater składowania – sektor 800/1 i sektor 800/2, który miał określić oddziaływanie tych sektorów na środowisko. Niestety w opracowaniu o nazwie PRZEGLĄD EKOLOGICZNY I NSTALACJI ZLOKALIZOWANYCH NA TERENIE ZAKŁADU UTYLIZACYJNEGO M. GDAŃSK-SZADOŁKI, wykonanym w marcu br. przez EKO PROJEKT Sp. z o.o. z Pszczyny (SGS), sposób określenia oddziaływania na środowisko wyżej wymienionych instalacji budzi poważne zastrzeżenia.
1) Na stronie 192 tego opracowania, emisję z procesu składowania na sektorze 800/1 określono na podstawie docelowej ilości odpadów, które zostały lub mają być na niej złożone w okresie lat 2010-2019 (prawie 423 tys. ton z czego ok. 373 tyś. ton już złożono w ostatnich trzech latach). Naszym zdaniem, w dokumencie dokonano zbyt optymistycznych założeń zakładających, że:
– w latach 2013-2019 działalność sortowni sprawi, iż na sektor będzie trafiać średnio tylko 10 tyś. ton niesortowanych odpadów komunalnych rocznie (tymczasem w roku 2012, kiedy sortownia już istniała, na sektor 800/1 trafiło 36 tyś. ton takich odpadów);
– tylko 25% generowanego gazu stanowi emisja niekontrolowana (tymczasem system odgazowania na kwaterze 800/1 jeszcze nie istnieje i emisja niekontrolowana wynosi 100%)
Jednak nawet założywszy, że sortownia w przyszłości będzie działać prawidłowo, a system odgazowania będzie zbudowany i będzie sprawny, to efektem ostatecznym obliczeń EKO POJEKTU jest prognoza oddziaływania tej instalacji na następne lata, a nie oddziaływanie bieżące, co było niewątpliwie intencją wydanej decyzji o przeglądzie ekologicznym.
W związku z powyższym, szacując bieżącą niekontrolowaną emisję z kwatery 800/1 należy uwzględnić ilość aktualnie zdeponowanych tam odpadów (373 tyś. ton) i przyjąć, że wynosi ona: Vcala =10×373 000=3 730 000 m3/rok (ok. 425m3/h), a więc niemal 3,5 krotnie więcej niż w opracowaniu.
2) Na stronie 206 raportu, jako podstawę do obliczeń niekontrolowanej emisji z kwatery 800/2, przyjęto maksymalną wydajność produkcji biogazu (ujętego do bioelektrowni) w ostatnim okresie, wynoszącą 471 m3/h. W rozumieniu autorów opracowania jest to wielkość zbliżona do całkowitej generacji gazu w kwaterze 800/2.
Trudno się zgodzić z takim podejściem, które jest tożsame z założeniem, że instalacja odgazowująca na tej kwaterze jest szczelna i sprawna. Jednak istotą przeprowadzenia przeglądu ekologicznego było krytyczne podejście do stanu technicznego analizowanych instalacji. W uzasadnieniu decyzji Marszałka Województwa Pomorskiego podano iż: ( ) w trakcie oględzin wierzchowiny zamkniętej kwatery 800/2 stwierdzono, że z powierzchni w sposób niezorganizowany emitowany jest gaz (widoczne pęcherzyki migrującego gazu w zastoiskach oraz uciążliwość odorowa). Stwierdzono również nieszczelność warstwy wierzchniej kwatery od strony obwodnicy (widoczne pęknięcia powierzchni skorupy piasku/ziemi). Dalej wspomniana decyzja postuluje poddanie szczegółowej analizie instalacje do ujmowania gazu składowiskowego.
To wszystko powinno skłonić autorów opracowania, do przeprowadzenia szczegółowych pomiarów wielkości generacji gazu na kwaterze 800/2, zbadania szczelności i sprawności systemu odgazowania lub chociażby próby oszacowania wielkości generacji gazu na podstawie ilości zdeponowanych tam odpadów.
3) Na stronie 194 omawianego opracowania przyjęto, iż biogaz zawiera typowo 10 mg/m3 siarkowodoru, tymczasem biogaz emitowany do atmosfery zawiera go średnio ponad 1000 mg/m3 a więc stukrotnie więcej.